تو را بانو نامیده ام

بسیارند از تو بلندتر

بسیارند از تو زلال تر

بسیارند از تو زیبا تر

اما بانو تویی

از خیابان که می گذری

نگاه کسی را به دنبال نمی کشانی

کسی تاج بلوریت را نمی بیند

کسی بر فرش سرخ زرین زیر پایت نگاه نمی افکند

وزمانی که پدیدار می شوی

تمامی رودخانه ها به نغمه در می آیند

در تن من.......................